borobodur

Ik ben net terug van de Borobodur, één van de 7 wereldwonderen (zeggen ze). ´t was inderdaad indrukwekkend. Als je nagaat dat De Borobudur gebouwd is in ongeveer 70 jaar tijd, zonder techniek zonder architekten zonder mechanische dingen. De tempel raakte meteen na de voltooiing al in onbruik en verval. Gebouwd op een berg in een trapvorm, heeft het het uiterlijk van een kolossale stupa. De oorspronkelijk hoogte was 42 m. Door het inzakken van de berg, er werd 55.000 cubieke m steen gebruikt, moesten de onderste terrassen worden verstevigd en zijn die nu aan het oog onttrokken. De tempel is nu 33,5 m hoog en de zijden zijn aan de basis 123 m lang. Zie voor verdere informatie deze website. http://nl.wikipedia.org/wiki/Borobudur
Gelukkig mag er op het complex zelf niets verkocht worden maar op de parkeerplaats en de weg er naar toe des te meer. Heel veel verkopers met allemaal dezelfde waar proberen in het voorbijgaan iets te verkopen.
Mocht je je afvragen wat ik daar in godsnaam aan het doen ben, bij die stupa, het verhaal gaat als het je lukt de middelvinger van de budha (binnenin) aan te raken, dan mag je een wens doen, je moet wel behoorlijk lange armen, of van elastiek zijn wil dat je lukken.
Ik was met een leraar van school (Budi) en 3 Franse medestudenten.
Zij vliegen morgen naar Jakarta, waar ze een onmoeting hebben met hun supervisor, en dan gaan ze eind van volgende week door naar Sumatra, om een onderzoek te doen (iets landbouwkundigs heb ik begrepen), daar zullen ze nog een hele kluif aan hebben, want als ze al indonesisch spreken dan is het met een loodzwaar Frans accent. Amaline (één van hen), spreekt met haar hele lichaam, dus die komt er wel. Vanavond ga ik met hen, en nog een Engelse studente, Budi en nog iemand van school naar karaoke. Ik ben benieuwd! Zal wel lachen worden.
Nou dit was het weer voor vandaag.
Sampai bertemu lagi, selamat Joyce